Di Kebon Raya Bogor Ngaleuya Bahan Kageulisan
INVESTIGASI sajarah Pajajaran di wewengkon Bogor anu ku tim investigasi Sajarah Allternatif dipilampah minggu kamari, ngahasilkeun béja-béja anu mungguh matak pikaaguleun. Nu kapanggih di wilayah Bogor, lain baé sajarah ngeunaan nu sifatna istana centris Karaton Sri Bima Punta Narayana Madura Suradipati baé, tapi manggihan béja-béja séjénna di saluareun kahirupan pulitik jeung tata nagara jaman Pajajaran.
“Naon margina para putri Pajajaran gareulis maranis eung camperenik?”
ceuk urang Kampung Pulo sawatara waktu samemehna. Nu nulis ngabigeu.
“Sabab dina jaman Pajajaran harita, bacacar ahli kecantikan, mun ceuk jaman harita mah,” omongna.
Atuh saterusna mah dararad Bah Juhana nerangkeun. Teu panjang-lébar, teu gemet, tapi intina manéhna nerangkeun yén di Pajajaran harita beunghar ku ramuan kageulisan. Cenah loba jenis tutuwuhan anu lamun diramu dihijikun, bakal bisa dipaké ngarawat awak, ngarawat kulit ngarawat beungeut jeung awét ngora. Kitu sababna cenah para putri dina jaman Pajajaran baroga keureutan beungeut anu geulis jeung awét ngora. Kabéh ogé cenah tina ramuan alami anu dihasilkeun tina tutuwuhan anu aya di sabudeureun Pajajaran, kaasup nu aya dikebon raja.
“Tuh, di Kebun Raya Bogor, sakumna tutuwuhan jang kageulisan tepika kiwari gé masih kénéh aya jeung euweuh nu leungit,” ceuk Bah Juhana. Ngan sawaktu nu nulis ménta penjelasan sacara mérélé, Bah Juhana urang Kampung Pulo harita nolak sapajodogan.
“Kahiji moal dipercaya, kaduana mun dipercaya sieun tutuwuhan di Kebun Raya loba nu leungit,” pokna. Ceuk manéhna, geus wé da urang mah cenah sok leuwih percaya kana produk deungeun batan nu aya di lembur sorangan.
Jadi inget kana kajadian sawatara taun ka tukang. Kungsi aya urang Sunda anu manggihan ramuan kageulisan tradisi masarakat Pajajaran.Basa ku manéhna ditatawarkeun ku industri nasional, euweuh nu daék nampa da teu percaya. Ari basa ditatawarkeun ka Nagri Koréa, mani babari nyanggutna. Ayeuna hak patent ramuan Pajajaran geus gubrag ka bangsa Koréa. “Jeung moal aya label Pajajaran,” ceuk Bah Juhana.
“Sabab dina jaman Pajajaran harita, bacacar ahli kecantikan, mun ceuk jaman harita mah,” omongna.
Atuh saterusna mah dararad Bah Juhana nerangkeun. Teu panjang-lébar, teu gemet, tapi intina manéhna nerangkeun yén di Pajajaran harita beunghar ku ramuan kageulisan. Cenah loba jenis tutuwuhan anu lamun diramu dihijikun, bakal bisa dipaké ngarawat awak, ngarawat kulit ngarawat beungeut jeung awét ngora. Kitu sababna cenah para putri dina jaman Pajajaran baroga keureutan beungeut anu geulis jeung awét ngora. Kabéh ogé cenah tina ramuan alami anu dihasilkeun tina tutuwuhan anu aya di sabudeureun Pajajaran, kaasup nu aya dikebon raja.
“Tuh, di Kebun Raya Bogor, sakumna tutuwuhan jang kageulisan tepika kiwari gé masih kénéh aya jeung euweuh nu leungit,” ceuk Bah Juhana. Ngan sawaktu nu nulis ménta penjelasan sacara mérélé, Bah Juhana urang Kampung Pulo harita nolak sapajodogan.
“Kahiji moal dipercaya, kaduana mun dipercaya sieun tutuwuhan di Kebun Raya loba nu leungit,” pokna. Ceuk manéhna, geus wé da urang mah cenah sok leuwih percaya kana produk deungeun batan nu aya di lembur sorangan.
Jadi inget kana kajadian sawatara taun ka tukang. Kungsi aya urang Sunda anu manggihan ramuan kageulisan tradisi masarakat Pajajaran.Basa ku manéhna ditatawarkeun ku industri nasional, euweuh nu daék nampa da teu percaya. Ari basa ditatawarkeun ka Nagri Koréa, mani babari nyanggutna. Ayeuna hak patent ramuan Pajajaran geus gubrag ka bangsa Koréa. “Jeung moal aya label Pajajaran,” ceuk Bah Juhana.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar